Cyfryzacja 40-letnich negatywów. Podsumowanie

Udało się. W dniach 8 i 9 czerwca pokazaliśmy co udało się zarchiwizować, cyfryzować z życia i funkcjonowania jednego z (prawdopodobnie) najstarszych szczepów ZHP w Polsce. Efekty były zadowalające.   Czytelnicy, którzy oddali się lekturze tego wpisu wiedzą więcej. Krótko mówiąc od maja do czerwca, wraz z moim tatą, cyfryzowaliśmy negatywy powstałe oryginalnie w latach 1976 do 1982. Są to prywatne fotografie, które mój ojciec wykonał w czasie swojej aktywności harcerskiej. Prezentują życie obozowe, aktywności instruktorskie, wyprawy i życie dużej grupy ludzi, która w  latach 70. i 80. wspólnie tworzyła środowisko harcerskie w Katowicach. Z racji, że te fotografie są pełne osób, które nie wydawały zgody na publikowanie wizerunku. W związku z sentymentem, którym są obdarzone te negatywy nie prezentuję ich w większej liczbie na blogu. Co nie powstrzyma mnie przed krótkim opisem, tego co udało się zrobić. Proces technicznie bowiem był bardzo ciekawym doświadczeniem, którym chcę się podzielić. Ilość fotografii i jakość uzyskanych cyfrowych obrazów uważam za dość imponujące i chcę się nimi podzielić. W punktach wygląda to tak:

1. Plików źródłowych (.nef) wykonano 777.
2. Zgromadzone, źródłowe dane to 13.8 GB fotografii.
3. Po postprodukcji graficznej (o której więcej w linkowanym wpisie wcześniej) udało się zmniejszyć liczbę do 764 plików (png i jpg). Udało się je następnie przygotować w aż 32 folderach tematycznych.
4. Finalne pliki gotowe do prezentacji i sprezentowania harcerzom to 430 MB danych.

Obok tego projektu, okazało się jeszcze że mamy do cyfryzowania kasetę VHS z uroczystościami harcerskimi wykonaną w 1994 r. O przygodach z tą ponad 4 godzinną dokumentacją opowiem w innym wpisie. Nie było to tak angażujące przedsięwzięcie, co fotografie, ale równie mocno wybrzmiało w weekend. Ten projekt był bardzo interesującą, bardzo odkrywczą przygodą. Nawet jeśli w pewnym momencie przygotowując kolejne fotografie automatycznie poprawiałem uzyskane obrazy. Jestem zadowolony z efektów, które może kiedyś trafią do muzeum.